Listwa

Filtr

Drewniana podłoga to nie tylko pokrycie, to to, co pozostaje, gdy linoleum się zużyje, a płytki popękają. Moja mama mawiała: „Drewniana podłoga sama się przesuwa, wystarczy ją regularnie odkurzać”. Mieszkała na takiej przez prawie pięćdziesiąt lat – bez konserwacji, jedynie olejowana raz na dekadę, jakby była karmiona.

Układają bez zbędnej filozofii. Biorą deskę, sprawdzają, czy się nie wypacza, i układają ją na legarach lub przyklejają do wylewki, jeśli chcą zapobiec jej chwianiu się. Najważniejsze to pamiętać o pozostawieniu pięciu centymetrów wolnej przestrzeni przy krawędzi ściany: drewno oddycha, a latem trochę się rozluźni, a zimą znów się skurczy – nikt tego nie zauważy. Jeśli podłoże jest równe, jedna osoba może położyć podłogę w jeden dzień; jeśli nie, trzeba będzie spędzić wieczór z wkrętami i poziomicą.

Kuchnia, korytarz, sypialnia – wszędzie się nadaje. Jedyny haczyk: modrzew najlepiej sprawdza się w łazience, ponieważ wyrósł na bagnach i nauczył się znosić wodę. Tight i sosna dobrze rosną w suchych pomieszczeniach, ale dają ciepło nawet w siarczysty mróz.

Najważniejsze, żeby nie być leniwym i nie nakładać oleju lub lakieru raz do roku. Wtedy, nawet za trzydzieści lat, można go odnowić i będzie wyglądał jak nowy, tak jak wtedy, gdy po raz pierwszy leżał na legarach.